Dagtrip Hotaka & Narai

Vandaag maken we een paar tripjes vanuit Matsumoto naar omliggende dorpjes.

In principe hebben wij in het 123 Hotel ontbijt geboekt, maar onze magen trekken de rauwe vis niet zo in de ochtend. Dus maar even langs de "Vie de France", een Franse broodjeszaak met een Japanse twist. Bakje koffie erbij. Prima binnen te houden.

Dan per trein richting het dorp Hotaka, waar we een Wasabi farm bezoeken (Whuuzaaa-bi) . Tijdens de treinreis richting het noorden begint het plots redelijk heftig te sneeuwen, maar bij aankomst is het fris en bewolkt, maar droog. Met de taxi naar de farm (+/- 1000 yen = 8,00 euro).

De Wasabi farm is gemaakt in een oude rivierbedding. Wasabi groeit alleen goed onder hele specifieke omstandigheden (temperatuur, vochtigheid, etc.) en het schijnt dat het heldere smeltwater ook van positieve invloed is. We lopen wat rond de bedding en zien nog wat mensen de oogst binnenhalen (plantjes plukken en wassen in de irrigatiestroompjes die door de bedding lopen). Wat eigenlijk het leukst is, is dat ze van alles maken van wasabi en dat verkopen. De entree is gratis, de de opbrengst van deze verkopen houdt de boel draaiende. In de verschillende winkeltjes kun je alles ook proeven. Heel apart. We proeven wasabi borrelnootjes (lekker), wasabi kaas (goorrrrr), wasabi ijs (op een hoorntje, zekers heel lekker) en last but not least een wasabi kroket (mwoah).

Na ons bezoek reizen we terug naar Matsumoto en pakken de trein richting Narai. Onderweg begint het opnieuw enorm te sneeuwen, maar eenmaal ter plekke breekt de zon door en wordt de temperatuur heel aangenaam! Zeker met de verse sneeuw geeft het een heel mooi beeld.
Narai is een dorp in de bergen en ligt precies in het midden van de oude route tussen Tokyo (vroeger Edo) en Kyoto. Deze route heet de Nakasendo route. De huisjes en winkeltjes aan deze route zijn nog helemaal in de stijl van het Edo tijdperk en je waant je echt even twee eeuwen terug in de tijd. We slenteren wat door de straatjes en bezoeken nog een aantal oude heiligdommen die zich net achter de hoofdstraat bevinden. Er zijn ook enkele winkeltjes van ambachtslieden te vinden, en we kopen een tweetal kommetjes in een winkeltje met mooi houtlakwerk. Wat de kommetjes vooral bijzonder maakt, is dat ze het één stuk hout zijn gesneden.

Om 16 uur nemen we de trein terug naar Matsumoto. Omdat onze magen knorren, zijn we bij aankomst een populair eettentje ingedoken, die vestigingen over de hele wereld heeft. Richard geniet van een Teriyaki burger en Nanda geniet iets minder van de Fanta bessen :)